Volgens zijn moeder heeft Sander van 9 wat hulp nodig met rekenen. De tafels willen er maar niet in en dat levert thuis frustratie, strijd en verdriet op. Ook heeft zijn zelfvertrouwen daar een deuk van opgelopen. We gaan aan de slag met hoofdopruimen. Hij zegt geen zelfvertrouwen te hebben. Hij zegt over zijn 1e tekening dat er niks leuk is in zijn leven. Twee pesters op school, daar heeft hij het meeste last van. Die tekent hij ook in zijn hoofd. Zijn familie zit in een zakje bij zijn borst, maar die zitten gevangen in een kooi. Alles van school loopt zo zijn hoofd uit via een rioolpijp. Er is helemaal geen plaats voor het onthouden van al die tafels! Moeder is verbaasd, ze wist wel van de pesters, maar niet dat het zo groot is in zijn hoofd.

Wie Sander enorm irriteert is Berend. Een vervelende jongen die hem meerdere keren per week omver beukt voor de lol. Als ik hem vraag welk gedrag hij op zo’n moment nodig heeft van zichzelf noemt hij “voor mezelf opkomen”.
We ontladen eerst het gevoel dat hij krijgt als de pestkop op school op hem afkomt lopen om hem om te beuken. Warme boosheid in zijn hoofd. Als een bommetje, die haalt hij eruit en gooit hem op Berend, gooit de restjes in een vuurtje en gooit die restjes weer in een afgrond. We doen de anti-pestoefening erachteraan voor deze pester. Dat vindt Sander leuk. We doen een circle of excellence en vullen deze met alle eigenschappen die Sander nodig heeft bij een volgende ontmoeting met zijn pester. Hij gebruikt hiervoor zijn eigen hulpbronnen uit positieve eigen ervaringen.
Een andere pester is Kees, die hem online een lelijk woord noemde vanwege zijn online naam. Die vindt hij minder erg dan Berend, dus daar wil hij vandaag niks mee doen.

We gaan verder met zijn hoofd, zoals hij het zou willen. Deze is al veel rustiger en hij weet precies wat hij overal voor wil maken. Een waterpolo cap voor sport. Een das voor Scouting. Een VIP-huis voor zijn familie. Een poepscheetkussen voor leuke dingen. Een koektrommel voor vrienden. Een zonnebrilhoofd voor vakantie, een hut met een hamer voor knutselen. Voor school en kennis maakt hij een blad.
Daar coachen we naar toe en hij tekent het hoofd zoals hij het gemaakt heeft. Voor de stomme dingen tekent hij een galgje met de pester eraan met een bewaker erbij.
Eigen regie, hè 😉

Twee weken later komt Sander weer.
Ik zag vandaag een hele andere Sander. Hij kwam zelfverzekerder over en van de negativiteit van de vorige keer was niets meer over. De pester Berend is volgens hem verleden tijd. Toen ik vroeg hoe dat kwam, zei hij met een brede grijns: “Nou, sinds jij hebt gezegd hoe ik moet gaan staan, ziet hij ineens hoe groot ik ben en doet hij me niks meer!” Dat zorgt voor ruimte in zijn hoofd, nu dat uit de weg is. Nu Sander weet hoe hij sterk moet staan, laat Berend hem met rust.