Wat zeg je tegen een vriendin die het moeilijk heeft en zichtbaar worstelt met haar eigenwaarde. Die zichzelf steeds naar beneden haalt met opmerkingen als: “dat kan ik toch niet”, “ik zie er niet uit”, “ik durf het niet”, “daar ben ik veel te dik voor”?
Zou het in je opkomen om tegen haar te zeggen: “je hebt gelijk, dat kan jij nooit en je haar zit inderdaad stom, je bent een schijterd en je moet nodig afvallen”. “Nee, natuurlijk niet!” hoor ik je denken. Toch is dit wat heel veel vrouwen, mannen en jongeren tegen zichzelf zeggen. We doen allemaal aan ‘zelfpesterij’ en zijn onze grootste criticus en saboteur. We kunnen ontzettend steunend, bemoedigend, vergevingsgezind en lief zijn voor anderen, maar zijn dat soms helemáál niet voor onszelf.
Waarom doen we dat eigenlijk? Wat levert dat op? En is het wel onze eigen stem die deze dingen roept, of is het een echo van iemand in je leven die dat regelmatig tegen je zei en ben je het gaan geloven? Was er iemand in jouw leven waar het nooit goed genoeg voor was? Die nooit “dankjewel” zei, maar altijd iets aan te merken had op wat je voor hem of haar deed? Of iemand die jouw waarneming altijd in twijfel trekt?
Een rood poppetje is iemand die je identiteit telkens weer onderuithaalt. Je eigen regie, eigenwaarde, bestaansrecht en toekomstperspectief krijgt een knauw wanneer je in je omgeving geen weerklank vindt.
Als jouw mening of jouw verhaal telkens weer van tafel wordt geveegd, wordt gebagatelliseerd of telkens wordt ontkend dat het klopt, ga je vanzelf twijfelen aan je eigen oordeel en ervaring. En als je dan ook nog eens afhankelijk bent van degene die dat doet, dan ga je steeds minder vertrouwen op wat je hoort, ziet en voelt. Je gaat dan maar mee in de denkwijze van diegene, want anders sta je er straks misschien helemaal alleen voor! Dat is wat een afhankelijke relatie met een rood poppetje met je kan doen.
In de praktijk zie ik het vaak bij vrouwen en mannen die een relatie hebben of hadden met een narcistische partner of die dealen met ouders, waarbij het nooit goed genoeg is. Stukje bij beetje brokkelt hun zelfvertrouwen af en twijfelen ze meer en meer aan hun eigen waarneming. En zie dan nog maar eens los te komen van zo’n toxische partner of met plezier een bezoek te brengen aan zo’n ouder, wanneer je weet dat, zodra je deur binnenloopt, je de eerste opmerking alweer mag incasseren.
We kunnen allemaal wel meer groene poppetjes gebruiken in ons leven. Mensen waarbij we ons gezien en gehoord voelen. Die begrip hebben en steun geven als we dat nodig hebben en waarbij we weerklank vinden.
Ga maar eens na, wie er in jouw leven een rood poppetje is en wie een groene. En als je identiteit zo beschadigd is dat je er zelf niet meer uitkomt, ben ik graag een groen poppetje voor jou. Zonder oordeel, want dan kom je tot de kern. De kern van wie jij bent, wat er echt telt voor jou en wat jij belangrijk vindt in het leven. Dan leggen we samen jouw leven onder de loep en gaan we uitzoeken, waar jij over jouw grenzen laat gaan en veel belangrijker, hoe jij jouw zelfvertrouwen weer kan versterken, zodat jij je grenzen weer durft aan te geven en je ze goed kan bewaken. Dan ontstaat er ruimte om te zijn wie jij in de kern bent én ruimte voor nieuwe keuzes.
Voel je welkom.
Praktijk Chrit 